دلم خیلی گرفته این موقع ی شبی... آخه چرا؟؟ چرا بعضب از ادما الان دارن میخندن تو کالیفرنیا..بعضیا مثله من اینجا قمبرک زدن. چرا ادم باید به کسی فکر کنه که میدونه هیچوقت بهش نمیرسه و عقایدشون و مثل زمین و اسمونه؟؟ واقعا چرآ؟؟ چرا دوست داشتن دست خود ادم نیست؟؟ چرا آدم اختیار دلشو نداره؟؟ چرا کسی که دوسش داری دوست نداره؟؟ چرا وقتی میری تو خیابون باید چشت کل اونجارو بگرده تا شاید ببینیش؟؟ چرا به راحتی فراموشت میکنه؟؟ چرا زنگ نمیزنه حالتو بپرسه؟ چرا وقتی واسه همیشه میره ازت خدافظی نمیکنه؟؟ چرا برای حرف زدن باهاش باید التماس اینو اونو بکنی؟؟ چرا باید حرفای ناجور پشت سرش از بقیه بشنوی؟؟ چرا کسی که دوسش دارم بهم اهمیت نمیده؟؟ چرا؟؟

قلب من به تیغ کسانی زخم برداشت.. که از ان ها انتظار محبت داشتم..نه فراموشی..

همچو سرو ایستادن در این باد‍‍" نکند پاسخش تبر باشد

گاهی از فکر کردن به تو فرار میکنم
مثل رد کردن آهنگی که دوستش دارم،...

سلام..

هری از کوچیکی تااااااااااا بزرگـــــــــی...